Sorry guys..

Woensdagmorgen, 09u50. Ik word gewekt door een geroezemoes op de gang hier. Wel vrij goed geslapen, aangezien deze matras toch een pak beter is dan die in Sydney en dan de matras van bij de Jood. Gezien het feit dat we gisteren een afspraak hadden gemaakt om in de loop van de middag naar de boerderij te gaan, waren we snel uit ons bed. Tanden poetsen, en ... uitchecken. Douchen en eten zouden we later wel doen. De vriendelijke man uit het hostel hier legde ons heel gedetailleerd uit hoe we de bus moesten nemen tot in Aldgate. Daar zou een van de farmers ons komen ophalen.

Na een [prachtige] busrit van een 30tal minuutjes door de Adelaide Hills, kwamen we aan in Aldgate. Deed me op het eerste zicht beetje denken aan zo een typisch Amerikaans klein dorpje. Vriendelijke mensen op straat, de huisjes, de winkels, ... We namen vervolgens contact op met de mensen van het Mylor Conservation Park, waar we zouden gaan WWOOFen. Die zouden ons binnen het half uurtje komen ophalen. Aangezien er van een deftig ontbijt nog niets in huis was gekomen, gingen we naar de lokale bakker. Mja ordinaire koffiekoeken zijn niet aan de doorsnee Aussie besteed, zo blijkt, dus namen we elk een paar donuts en ander lekkers. Koekjes met rozijnen, applepie, .. het ging allemaal vlot naar binnen met een kartonneke chocomelk. Na een 45-tal minuten kwam een kleine rode Holden [Australische Opel] Corsa op de parking waar we stonden te wachten. Het was Max. De eigenaar van het park, en onze chief voor de rest van de maand. Pak en zak in de auto geladen en zo werkelijk in volle snelheid naar bestemming Mylor. Die gast scheurde nogal door de bergen met dat karreke.. M'n tikker is veel gewoon maar nu sloeg 'm wel 'n tel over. Ale vooruit. Nadat we heel ter plaatste zijn geraakt, gingen de mensen daar eten. Lunchtime. We ontmoetten 2 duitse meisjes die daar ook aan het WWOOFen waren. Eerlijk gezegd had ik een beetje teveel lekkers in die bakkerij op, en van honger was er dus helemaal nog geen sprake. Same thing with Henri. 'No worries mate.' zei Max. 'Just hang on outside and we'll be there in a second. I'll show your room first.'

Daar stonden we dan. De mensen waren binnen gaan eten en wij namen een kijkje in de kamer. DAAR SLAAP IK GEEN MAAND ! Een soort matras van piepschuim met vieze vlekken op, een wc die ik maar liever niet beschrijf en een douche waar ik de kakkerlakken niet op mijn twee handen kon tellen. Foto's bespaar ik jullie graag. Alleen het bed kan je bij de foto's terugvinden. Op het ene bed .. geen matras en een gewoon dekentje, en op de andere .. tjah. Ik en Henri deelden dezelfde mening... Dit kon niet. Oke .. Je moet een beetje avontuurlijk ingesteld zijn, maar dit sloeg alles. Ik weet wel, op dat moment zat ik midden in de Adelaide Hills, aan het begin van de echte outback, en dat ik hier niet al te veel comfort moet verwachten had ik ook in gedachten. Maar ik heb wel graag een beetje MINIMAAL comfort. En er was dus geen sprake van dat we hier zouden blijven. We vertelden het nieuws aan Max & Sonia. 'Well, this should be the shortest stay ever' zei Sonia met een glazen blik. Heel erg vriendelijke mensen ... ze wouden ons zelfs terug brengen naar Aldgate. Ergens halfweg werden we afgezet. 'Sorry guys.. you can take it from here.'

Daar stonden we dan schoon met onze rugzak. Ergens ... Tja ... Waar weet ik niet. Niet veel verder was er een bushalte. De buschauffeur wist ons te vertellen dat we op 30km van Adelaide City zaten. Daarheen dus! $4.60 had ik er gerust voor over. We zaten op een soort schoolbus, school was blijkbaar net gedaan. Die kleine kindjes allemaal in uniform, hadden blijkbaar nog nooit een Belg gezien. Zo kijken! Kheb dan maar eens vriendelijk mijn tong uitgestoken.

Hier stonden we dan, tegen een uur of 5 's avonds terug aangekomen waar we deze morgend vertrokken waren. Aangezien ik enorm veel zin had in een BBQ zijn we naar de supermarkt geweest. Ribbetjes, kip, worst, verse groentjes, kruiden... niets ontbrak er nog aan. Meteen beginnen bakken op een echte Australian BBQ [wat anders..]. Dat is dus met een gasvuur en een soort kookplaat. Smaken dat dat deed!

Na het eten een lekker doucheke genomen. Nadat ik uit den douche was... GSM weg ! Lap. Ik heel dat kot hier afzoeken... van kop tot teen. Ik werd er al wat ambetant van. Max, een andere Max weliswaar, de vriendelijke jongen van de Ivoorkust [of toch een Afrikaans land, ben niet echt zeker] had het genieus idee om mijn gsm te bellen. Heb ik me daar even belachtelijk gemaakt. Plots ging mn GSM af in de bovenzak van mijn hemd. Ale vooruit. Verder geen commentaar.

Mijn koala en kangeroo-avontuur gaat voorlopig niet door. Of ik nog ga WWOOFen? Euh... We zien wel. Ik blijf allesinds een maand in Adelaide wonen, en ik ga werk zoeken in't stad hier. Morgen de supermarkten en pubs eens aflopen voor een jobke te vinden voor een paar weken.

Ale ik ga er hier een eind aan maken ... net zoals de dag dat hier ook aan het doen is. Nog beetje verder lezen in mijn boek. Jaja. Ik ben bezig in mijn allereerste boek in mn leven. 'De droogte' van Herman Brusselmans. Hillarisch en geniaal. Niet voor iedereen weggelegd neem ik aan, maar toch ...

Take care y'all

Jelle